قاعده چهاردهم
تعبیر خواب قاعده چهاردهم:
تعبیر خواب قاعده چهاردهم هر رؤیا دو معنی دارد: یکی نزدیک و دیگری دور که در خیر و شر مختلفند و جانب خیر بر جانب شر غلبه دارد.
مثال: Tabire Khab
عائشه ل همسر پیامبر ص نقل میکند: که زنی از اهل مدینه، همسرش تاجر بود و هر گاه به سفر میرفت زن به او خواب میدید، و كم پيش میآمد كه او را ترك كند و به سفر رود، مگر اينكه زن حامله بود، و هر بار پیش رسول الله ص میآمد. دفعهی پیش پیامبر ص آمد و گفت شوهرم به تجارت رفته است و من هم حامله هستم، و خواب دیدهام که ستون خانهام شکسته و پسر یک چشم به دنیا آوردم. پیامبر ص فرمود: خیر است إن شاء الله شوهرت به سلامتی برمیگردد و پسری سالم و خوب به دنیا میآوری. این خواب را دو یا سه بار دید و هر بار پیامبر ص میفرمود شوهرت برمیگردد و پسری خوب به دنیا میآوری. یک روز آمد همچنانکه قبلاً میآمد و پیامبر ص تشریف نداشتند. باز هم همان خواب را دیده بود گفتم: از رسول خدا چه میپرسی؟ گفت: چندین بار است خوابی را میبینم و هر بار که از پیامبر خدا در مورد آن میپرسم، میفرماید خیر است إن شاء الله، و هر چه او میگوید همان میشود. گفتم خوابت چیست؟ برای من هم تعریف کن گفت: تا پیامبر خدا ص بیاید برای او تعریف میکنم، به خدا از او جدا نشدم تا خوابش را برایم بازگو کرد. گفتم: اگر خوابت صادق باشد، همسرت میمیرد و پسر فاجری به دنیا میآوری. زن نشست و شروع به گریه کرد. پیامبر ص آمد و به عائشه گفت: چرا این زن گریه میکند، عائشه ماجرا را تعریف کرد. پیامبر ص فرمود: ای عائشه! اگر خواب مسلمانی را تعبیر کردی آن را بر وجه خیر تعبیر کنید. چون رؤیا بر وجهی که تعبیر میشود روی میدهد. قسم به خدا شوهرش مرد و پسر فاجری به دنیا آورد[1]. Tabire Khab
پیامبر ص از شکستن ستون خانه معنی بعید را در نظر میگرفت که معنای آن وسعت خانه است، و وسعت خانه را از وسعت روزی نتیجه میگرفت، و پسر یک چشم یعنی؛ پسری که فقط راه حق را میبیند و آن اشاره است به فرمودهی خداوند: ﴿وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ ﴾. (البلد:10).
«ما انسان را به دو راه (خیر و شر) هدایت کردیم». تعبیر خواب قاعده چهاردهم
اما عائشه ل معنی قریب را در نظر میگرفت، ستون خانه را به شوهرش معنی میکرد، و شکستن آن را به مرگ او، و پسر یک چشم را نیز به مسیح دجال معنی میکرد[2].
و مثل این است خواب دیدن به آتش که معنی قریب آن، شقاق و جدائی است که معنی بدی میباشد ولی معنای بعید آن، خیر و برکت است با اشاره به فرمودهی خداوند: ﴿ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا ﴾. (النمل:8).
«مقدس و مبارك باد آن كس كه در آتش است و كسى كه در اطراف آن است (فرشتگان و موسى)».
[1]. دارمى در سنن با سند حسن (2086)، و ابن حجر در فتح الباري 12/432 با سند حسن است.
[2]. دارمی آن را به سند حسن اخراج کرده است، (2086) و ابن حجر در (الفتح) آن را آورده، 12/432 وآنرا حسن دانسته است.