روش علمی در تعبير خواب:
روش علمی در تعبير خواب اگر بخواهی خواب را بر وجه صحیحش تعبیر کنید، لازم است که ابزار و ادوات تعبیر را بشناسی، و کسی که دارای این ادوات نباشد، نمیتواند تعبیر را به صورت احسن انجام دهد. پس تعبیر خواب علم و مهارتی است که قابل اکتساب است، و الهام در تعبیر نیز مهارتی است که فقط در نتیجهی تجربه بدست میآید. اگر بخواهی تعبیر موفقی داشته باشید، باید قبل از هر چیز قواعد رؤیا را یاد بگیری و سپس مهارت و تطبیقات آن را.
بعد از شنیدن تفاصیل رؤیا به ترتیب زیر شروع میکنی: تعبیر خواب روش علمی
- به خدا پناه ببر و از او توفیق و یاری و راهنمای بخواه.
- رموز مهمی را که با واقع و حال صاحب خواب ارتباط دارد مشخص کن.
- سپس بین آن رمزها و سایر رموز دیگر بدون غفلت از هیچ رمزی ارتباط برقرار کن، و آنها را همچون دانههای تسبیح منظم و به صورت خاص در کنار هم قرار بده.
- و معنای عامّی را که به ذهنت میرسد و تمام این رموز را به هم پیوند میدهد، اضافه کن.
- تا جای که ممکن است حمل بر خوش بینی کن.
- به قواعد مذکور در این کتاب عمل کن. تعبیر خواب روش علمی
اگر تعبیر خواب بر شما مشکل شد بگو: خدا عالم است که این، خود نصف علم است. لازم نیست هر خوابی را تعبیر کنی چون خواب هم مثل فتوی است. اگر تعبیر خواب بر شما روشن شد بگو: بسم الله سپس برای صاحب خواب دعا کن به مانند این: خیر و نیکی به تو عطا شود، و از هر شری بدور مانی سپس بدون قطع و یقین خواب را تعبیر میکنی: و میگویی اگر رؤیای شما صادق باشد، تعبیر آن چنین و چنان است. والله أعلم. تعبیر خواب روش علمی
به اذن خدا تعبیرت را صائب خواهی یافت. تعبیر خواب روش علمی
تذکرات مهمّ:
قبل از شروع به بحث ضوابط، تذکرهای مهمّ زیر لازم است.
* حدود رؤیا:
بهترین چیزی که در این مورد گفته شود، قول امام شاطبی : است که میگوید: فائدة رؤیا نوید و هشدار است، نه تشریع و احکام و داوری. به خاطر آرامش و کسب علم ذکر میشود، نه بخاطر اینکه موضع استدلال واقع گردد، و شرط عمل به مقتضای رؤیا این است که هیچ حکمی از احکام شرعی و یا هیچ قاعدة ثابتی را نقص نکند، و فقط در صورتی اعتبار دارد که با شریعت موافقت داشته باشد، و یا متضمن فائده، یا بشارتی باشد که انسان را به چیزی آگاه کند، و یا در برگیرندة تحذیر از شری باشد تا انسان خود را برای رویاروئی با آن، آماده نماید. و اين همچنانكه در اين امت واقع است در امتهاي ديگر نيز واقع بوده است[1]. تعبیر خواب روش علمی
* خواب و شیطان:
شیطان از مسلمان در حالت خواب بهرهبرداری میکند. مخصوصاً که خوابیده باشد ولی آداب خوابیدن را از قبیل: وضوء، اذکار، خوابیدن به پهلوی راست و غیره را رعایت نکرده باشد پس او را وسوسه میکند و به طرق مختلف او را فریب میدهد[2]. از جمله: تعبیر خواب روش علمی
- در خواب چیزی را به او نشان میدهد که باعث حزن و اندوهش میشود: مثل اینکه مسلمان خود را در حال ارتکاب محرّمات و گناه کبیره میبیند. یا در مورد خدا و پیامبران سخنانی میگوید که شایسته ساحت مقدس آنها نیست. یا چیزی را از غیبیات انکار میکند و امثال آنها. قصد شیطان از این کار این است که انسان مسلمان را نسبت به دینش مشکوک کند، و تخم نفاق و عدم اطمینان را در درون وی بکارد. تعبیر خواب روش علمی
- چیزی را به مسلمان نشان میدهد که باعث تفرقه و آشفتگی بین مسلمانان میشود: مثل اینکه میبیند که برخلاف احکام ثابت شرعی نظر میدهد. یا علیه برخی مسلمانان حکم کفر صادر میکند یا ملائکهای میبیند که او را به انجام معاصی دستور میدهد یا خود را صالحترین و بهترین مردم میداند یا میبيند که مهدیّ زمان خود شده است و امثال آنها. بنابراین هرگاه انسان چنین چیزهای به خواب دید، باید به طور یقین بداند که اینها وسوسههای شیطان است که به منظور ایجاد تفرقه در بین مسلمانان و ایجاد فساد در دین صورت میگیرد و به هنگام چنین خوابهای ناخوشایندی باید از سنت پیامبر مصطفی ـ که بعداً ذکر میشود ـ پیروی کند و خوابش را برای کسی بازگو نکند بلکه آن را فراموش کند، گویا چیزی روی نداده است. تعبیر خواب روش علمی
آداب رؤیای صالحه عبارتند از:
- خدا را بر آن سپاس گوید.
- آن را فرخنده و مبارک شمارد.
- آن را برای هر کس که دوستش دارد باز گوید، نه کسانی که دوستشان ندارد.
آداب رؤیای ناخوشایند عبارتند از:
- پناه بردن به خدا از شر آن.
- برای دور کردن شیطان سه بار آب دهانش را به طرف چپ بیاندازد.
- پناه بردن به خدا از شر شیطان.
- تغییر دادن جهتی که بر آن خوابیده است به امید اینکه حالش به احسن حال تغییر کند.
- خواندن دو رکعت نماز یا بیشتر تا قلبش آرامش پیدا کند و از خدا بخواهد که از شرّ این خواب مصونش دارد.
- آن را برای هیچ کس بازگو نکند، و اگر مجبور شد آن را فقط برای شخصی عالمی یا ناصحی تعریف کند.
[1]. الموافقات للشاطبي 2/457. Taber khab
[2]. كمااينكه در حديث: (لا تخبر بتلعّب الشيطان بك في المنام) آمده است. نگاه قاعدة شماره 22.